ساعت‌های اولیه صبح، مأمنی برای کارگرانی می‌شود که گرمای سوزان روز، نای کار کردن را از آنان می‌رباید و حتی آهن را به ستوه و تراکتورها را به جوش می‌آورد، اما این مرارت‌ها و سختی‌ها و سیلی باد سوزان، اندکی از همت بلندقامتان نیشکر را در کشت نیشکر نمی‌کاهد.

قلمه‌ها با خم و راست شدن کمر کارگران، در حالی که عرق از پیشانی سرازیر می‌شود، دل به خاک می‌سپارند و با گذر روز‌ها قد می‌کشند و سرنوشتشان می‌شود شکری از دل خاکِ خوزستان.

عکاس: مهدی پدرام‌خو