مبارزه بیولوژیک با آفات
آفات عمده مزارع نيشكر عبارتند از:
- كرم ساقه خوار سزامیا
- كنه زرد نيشكر
- موش
- سوسك ریشه خوار نیشکر
- موریانه
مبارزه بيولوژيك مهمترین روش مبارزه با آفات در توسعه نیشکر
درخوزستان دو گونه Sesamia certica و S.nonagrioides عمده ساقه خواران نيشكر هستند كه در اثر تغذيه لارو آنها از ساقه هاي جوان باعث مرگ جوانه انتهايي و همچنين باعث كاهش كمي و كيفي محصول در طي داشت تا برداشت ساقه هاي قابل آسياب مي گردد و راندمان محصول را کاهش می دهند.
در حال حاضر مهمترين دشمن طبيعي كرم ساقه خوار (سزامیا) زنبوري به نام Busseolae Telenomus مي باشد كه حدود 11 الي 12 نسل در طول سال زادآوری دارد و شعاع پرواز آن حدود 9-8 متر بوده كه توسط باد نيز كيلومترها جابجا مي شود. هر زنبور تلنوموس ميتواند 80 تخم را پارازيته نموده و حدود 90 % تخم ساقه خوار سزاميا را از بين ببرد. پرورش و رها سازي تلنوموس در حال حاضر در موسسه تحقيقات و آموزش شركت توسعه نيشكر و شركتهاي كشت و صنعت نيشكري انجام مي گيرد و باعث کنترل صدرصدی کرم ساقه خوار نیشکر شده است.
مبارزه بيولوژيك با كنه زرد نيشكر
كنه زرد نيشكر با نام Oligonychos sacchari مهمترين گونه ي خسارت زاي نيشكر مي باشد و كنترل بيولوژيك آن نيز از پتانسيل كاربردي بالايي برخوردار است زيرا فعاليت انواع شكارچي ها بر روي آن ميسر است.
اما در ميان دشمنان طبيعي اليگونيخوس، كفشدوزك Stethorus gilvifrons بيشترين پتانسيل كاربردي را در كنترل بيولوژيك كنه دارد. بطوریکه کفشدوزک كامل ماده روزانه 42-30 و کفشدوزک كامل نر روزانه تا 27 عدد از كنه هاي بالغ تغذيه مي كنند و با این طریق جمعیت کنه ها کنترل می شود.